Το αστερι της πληροφοριας

Σημερα εχουμε...

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Πιο υγιείς όσοι ζουν κοντά στη θάλασσα

Ασκούνται περισσότερο και έχουν χαμηλότερα επίπεδα στρες συγκριτικά με άλλους

Ευεργετικά οφέλη για την σωματική και την ψυχική υγεία προσφέρει η θάλασσα σύμφωνα με τους βρετανούς επιστήμονες
«Βάλσαμο» για την ψυχή και το σώμα είναι το απέραντο γαλάζιο και οι επιστήμονες το επιβεβαιώνουν. Νέα μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου για το Περιβάλλον και την Ανθρώπινη Υγεία του Πανεπιστημίου του Έξετερ έδειξε ότι όσοι ζουν σε παραθαλάσσιες περιοχές είναι πιο υγιείς συγκριτικά με όσους μένουν στην ενδοχώρα.



Για «σιδερένια» υγεία… παραλία!
Μελετώντας δεδομένα που προέκυψαν από την απογραφή του πληθυσμού της Βρετανίας του 2001, οι ερευνητές εξέτασαν το μερίδιο των πολιτών που αξιολογούσαν την υγεία τους ως «καλή» λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή διαμονής τους. Ακόμη, έλαβαν υπόψη τους παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και το κοινωνικό-οικονομικό υπόβαθρο των πολιτών.
Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι κατά μέσο όρο, οι πολίτες που ζούσαν κοντά στη θάλασσα είχαν καλύτερα επίπεδα υγείας συγκριτικά με όσους ζούσαν στην ενδοχώρα. Μάλιστα ο συσχετισμός καλής υγείας-θάλασσας εμφανιζόταν εντονότερος σε οικονομικά υποβαθμισμένες κοινότητες.



Η θάλασσα «πνίγει» το στρες

Προηγούμενες μελέτες είχαν επίσης δείξει ότι το παραθαλάσσιο περιβάλλον προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες σωματικής άσκησης στους κατοίκους, συγκριτικά με άλλες περιοχές, ενώ παράλληλα η θάλασσα παίζει τον ρόλο αγχολυτικού ρίχνοντας τα επίπεδα του στρες.
Πρόσφατη έρευνα μάλιστα, των ειδικών του Πανεπιστημίου του Έξετερ και της δημόσιας περιβαλλοντικής αρχής Natural England, είχε δείξει ότι μετά από την επίσκεψη παραλιακών περιοχών οι εθελοντές δήλωναν ότι αισθάνονταν πιο ήρεμοι, χαλαροί και ανανεωμένοι σε σχέση με μια επίσκεψη στο κέντρο της πόλης.
Οι βρετανοί επιστήμονες αποδίδουν τα καλύτερα επίπεδα υγείας όσων ζουν στα παράλια, στη «μαγική» της ιδιότητα της θάλασσας να «πνίγει» το στρες.
«Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος γενικά περνάει πολύ καλά όταν πηγαίνει στην παραλία, όμως επιστημονικά υπάρχουν πολύ λίγες ενδείξεις γύρω από τον τρόπο με τον οποίο συγκεκριμένες ασχολίες μπορούν να επηρεάσουν την υγεία και την ευημερία μας» εξηγεί ο κύριος συγγραφέας της μελέτης δρ Μπεν Γουίλερ.
«Αναλύοντας δεδομένα που αφορούν όλο τον πληθυσμό της χώρας, η μελέτη μας έδειξε ότι υπάρχει μια θετική επίδραση της θάλασσας στην υγεία, χωρίς όμως να καθορίζει την αιτία. Για τον λόγο αυτόν, χρειάζεται περαιτέρω - και πιο εκλεπτυσμένη σε επόμενη φάση -έρευνα προκειμένου να αποκαλυφθούν οι λόγοι της “θαυματουργής” αυτής δράσης» καταλήγει ο ειδικός.

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Πέντε «παγίδες» για ψεύτες

Το ένοχο βλέμμα δεν αποτελεί απόδειξη σύμφωνα με νέα μελέτη

Η γλώσσα του σώματος - και όχι των ματιών - αποκαλύπτει τους ψεύτες, σύμφωνα με σκωτσέζους επιστήμονες
Τα μάτια δεν προδίδουν τον ψεύτη, υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, στη Σκωτία, καταρρίπτοντας έτσι ένα «ενοχοποιητικό» στοιχείο που εδώ και δεκαετίες καθόριζε τα συμπεράσματα ειδικών, αρχών ή ακόμη και συντρόφων.
Δοκιμές που πραγματοποίησαν οι ειδικοί με τη βοήθεια βίντεο, έδειξαν ότι οι κινήσεις των ματιών δεν αποκαλύπτουν τίποτε σχετικό με το αν κάποιος λέει την αλήθεια ή όχι. Εντόπισαν ωστόσο πέντε άλλα σημεία τα οποία θα μπορούσαν να αποκαλύψουν έναν μικρό (ή μεγάλο) Πινόκιο.

Η αλήθεια δεν καθρεφτίζεται στα μάτια
Μέχρι σήμερα, αρκετοί ψυχολόγοι ήταν της άποψης ότι όταν ένας δεξιόχειρας κοιτάζει στα δεξιά του συνομιλητή του, τότε κατά πάσα πιθανότητα ψεύδεται. Αντίθετα, θεωρούσαν ότι η στροφή του βλέμματος προς τα αριστερά υποδηλώνει ειλικρίνεια.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ρίτσαρντ Γουάιζμαν και την ομάδα του όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
«Ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου πιστεύει ότι συγκεκριμένες κινήσεις των ματιών υποδηλώνουν ψεύδος και οι πεποιθήσεις αυτές διδάσκονται ακόμα και σε εκπαιδευτικά μαθήματα για επαγγελματίες» εξηγεί η δρ Καρολάιν Γουάτ, μια εκ των συγγραφέων της μελέτης.
«Η μελέτη μας δεν υποστηρίζει την ιδέα αυτή, αλλά αντίθετα υποστηρίζει ότι είναι καιρός να εγκαταληφθεί η συγκεκριμένη μέθοδος ανίχνευσης ψεύδους» προσθέτει η ίδια.



Πέντε… «σημεία και τέρατα»
Ιδού λοιπόν πέντε τρόποι που αντιπροτείνουν οι ειδικοί, ως σημάδια που θα μπορούσαν να προδώσουν έναν καλό ψεύτη:

1. Λιγότερα «εγώ»

Οι ψεύτες τείνουν να επινοούν ιστορίες που δεν συνέβησαν ποτέ, με αποτέλεσμα να περιορίζουν τον αριθμό των αναφορών στο πρόσωπό τους.

2. «Φρένο» στην κίνηση
Η διαδικασία του να λέει κάποιος ψέματα δεν είναι εύκολη υπόθεση, οπότε συνήθως οι ψεύτες τείνουν να μην κινούνται για να μπορούν να συγκεντρωθούν και να πλάσουν την ιστορία τους.

3. Δισταγμός

Οι ψεύτες παρουσιάζουν έναν δισταγμό στην ροή του λόγου τους, συγκριτικά με τα ειλικρινή άτομα.

4. Ξαφνικές παύσεις

Οι ψεύτες συχνά προετοιμάζουν τις απαντήσεις τους. Όταν λοιπόν δεχθούν μια αναπάντεχη ερώτηση σταματούν ξαφνικά για να σκεφτούν προτού απαντήσουν.

5. Χαϊδεύοντας το στόμα, τα μαλλιά

Οι ψεύτες τείνουν να αγγίζουν την περιοχή γύρω από το στόμα τους ή να παίζουν με τα μαλλιά τους πιο συχνά σε σχέση με τα ειλικρινή άτομα.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Το Facebook εκτρέφει το άγχος


πτώση της αυτοπεποίθησης και αίσθημα ανεπάρκειας δηλώνουν οι χρήστες
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook μπορούν να προκαλέσουν άγχος, τσακωμούς και ανασφάλεια στην... πραγματική ζωή


Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter «γεννούν» άγχος και κάνουν τους χρήστες να αισθάνονται ανεπαρκείς. Τον κώδωνα του κινδύνου για τη νέα μόδα της on-line ζωής μας κρούουν ειδικοί της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Σάλφορντ στο Μάντσεστερ της Βρετανίας μετά από δημοσκόπηση σε 298 χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η οποία έγινε για λογαριασμό του κοινωφελούς ιδρύματος Anxiety UK.

Αλλαγή συμπεριφοράς προς το χειρότερο
Από την ανάλυση των στοιχείων προέκυψε ότι περισσότεροι από τους μισούς χρήστες (53%) δήλωσαν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαξαν τη συμπεριφορά τους – και από αυτούς τους χρήστες το 51% ανέφερε ότι η αλλαγή ήταν προς το χειρότερο.
Η πιο συχνή αναφορά των χρηστών στους οποίους τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν αρνητική επίδραση ήταν ότι εμφάνισαν κατακόρυφη πτώση της αυτοπεποίθησής τους όταν συνέκριναν τις δικές τους πράξεις και επιτυχίες με εκείνες των on line φίλων τους.
Τα δύο τρίτα των χρηστών είπαν επίσης ότι έβρισκαν πολύ δύσκολο το να χαλαρώσουν πλήρως ή το να κοιμηθούν όταν είχαν προηγουμένως ασχοληθεί επί αρκετή ώρα με το Facebook ή το Twitter.
Παράλληλα, το 25% των ατόμων που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση ανέφερε ότι εμφάνισε προβλήματα στη σχέση του με τον σύντροφο ή τους συνεργάτες του εάν προηγουμένως είχε έλθει σε διαδικτυακή αντιπαράθεση μαζί τους.

Η εθιστική δύναμη του Διαδικτύου

H δημοσκόπηση αποκάλυψε επίσης την εθιστική δύναμη του Διαδικτύου καθώς το 55% των ατόμων που συμμετείχαν σε αυτή δήλωσε ότι αισθανόταν «άγχος» όταν δεν είχε πρόσβαση στον λογαριασμό του στο Facebook ή στα mail του.

Συγχρόνως ποσοστό μεγαλύτερο του 60% των χρηστών ανέφερε ότι προκειμένου να έχει ένα διάλειμμα από την on line καθημερινότητά του έπρεπε να πατήσει το κουμπί off στις συσκευές – ήταν αδύνατον στους περισσότερους να αγνοήσουν τους on line πειρασμούς όταν οι συσκευές ήταν ανοιχτές.σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης η διεθύνουσα σύμβουλος της οργάνωσης Anxiety UK Νίκι Λιντμπέτερ σημείωσε ότι «αν κάποιο άτομο έχει προδιάθεση για άγχος οι πιέσεις που δέχεται από την τεχνολογία λειτουργούν ως αφορμή που ‘πυροδοτεί’ ανασφάλεια και στρες». Η κυρία Λιντμπέτερ δήλωσε επίσης ότι έμεινε έκπληκτη από το πόσο μεγάλο ποσοστό των χρηστών μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση ανέφερε ότι μπορούσε να κάνει διάλειμμα από τη δικτυακή ζωή του μόνο αν έκλεινε τη συσκευή που τον συνδέει με τον on line κόσμο.«Ηταν αδύνατον για τα άτομα αυτά απλώς να αγνοήσουν το έξυπνο κινητό τους ή τον υπολογιστή τους».

Στερητικά συμπτώματα

Σημειώνεται ότι πέρυσι μια διεθνής μελέτη αποκάλυψε πώς το κλείσιμο της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, του κινητού ή του Ιντερνετ προκαλεί σε κάποια άτομα συμπτώματα στέρησης αντίστοιχα με εκείνα που παρουσιάζει ένα άτομο εθισμένο στο τσιγάρο το οποίο προσπαθεί να κόψει την κακή του συνήθεια.
Επιστήμονες ζήτησαν από εθελοντές σε 12 πανεπιστήμια ανά τον κόσμο να αποφύγουν τη χρήση υπολογιστή, κινητού, iPod, τηλεόρασης και ραδιοφώνου επί 24 ώρες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειονότητα των εθελοντών δεν ήταν σε θέση να απέχει ούτε καν για ένα 24ωρο από την 
«ηλεκτρονική» ζωή του.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Οι καβγάδες κάνουν καλό – στους εφήβους

Τους βοηθούν αργότερα στη ζωή τους και αναπτύσσουν τις αντιστάσεις τους στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ

Οι καβγάδες και οι αντιπαραθέσεις με τους γονείς αναπτύσσουν τις αντιστάσεις των εφήβων απέναντι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά σύμφωνα με μελέτηΤο παιδί σας βρίσκεται στην εφηβεία και αναρωτιέστε πώς μπορείτε να του δώσετε εφόδια για να τα βγάλει καλύτερα πέρα στη ζωή του όταν ενηλικιωθεί; Ισως θα ήταν καλό να αρχίσετε τους καβγάδες.Ακούγεται ανορθόδοξο, όμως αυτό προκύπτει από νέα μελέτη η οποία διαπίστωσε ότι οι έφηβοι που καυγαδίζουν με τους γονείς τους αντεπεξέρχονται καλύτερα στις πιέσεις που δέχονται από τους συνομηλίκους τους και είναι λιγότερο πιθανό να μπλέξουν με το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.

Η μαχητικότητα βγαίνει σε καλό
Οι έφηβοι που φέρνουν αντιρρήσεις και αντιδρούν μπαίνοντας σε λεκτικές διαμάχες με τους γονείς τους τα καταφέρνουν καλύτερα ως ενήλικες από ό,τι εκείνοι που είναι πιο υποχωρητικοί και συγκαταβατικοί, υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια οι οποίοι μελέτησαν 150 δεκατριάχρονους επί μια τριετία.Στο πρώτο στάδιο της μελέτης οι επιστήμονες παρατήρησαν και κατέγραψαν ηχητικά και σε βίντεο τους εφήβους κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τις μητέρες τους, ενώ παράλληλα τους πήραν και συνεντεύξεις Υστερα από τρία χρόνια εξέτασαν και πάλι με ερωτηματολόγιο τα 16χρονα πλέον παιδιά για να διερευνήσουν πώς ήταν η ζωή τους καθώς και η σχέση τους με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.Είδαν ότι εκείνα τα οποία εμφανίζονταν πιο μαχητικά, επεδείκνυαν αυτοπεποίθηση και χρησιμοποιούσαν λογικά επιχειρήματα για να υποστηρίξουν την άποψή τους στις αντιπαραθέσεις με τους γονείς τους αντιμετώπιζαν καλύτερα τις πιέσεις από τους συνομηλίκους τους και είχαν μεγαλύτερη διαπραγματευτική ικανότητα. Επίσης είχαν περισσότερες πιθανότητες να αντισταθούν στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά.

Ανάπτυξη αντιστάσεων
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η σχέση ανάμεσα στην ικανότητα ενός εφήβου να φέρνει αντιρρήσεις και να καβγαδίζει και στην ικανότητά του να αντιστέκεται στις πιέσεις από τους συνομηλίκους του είναι «εκπληκτικά στενή».
«Φαίνεται ότι τα όσα συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια αποτελούν ένα “πεδίο προπόνησης” για το πώς θα χειριστούν τις διαπραγματεύσεις και τις συναλλαγές τους με τους άλλους»τόνισε ο Τζόζεφ Αλεν, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και κύριος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Child Development».Από την πλευρά της η Τζοάνα Τσάνγκο, κλινική ψυχολόγος που εργάστηκε επίσης στη μελέτη, δήλωσε ότι αν και ακούγεται παράξενο το να συστήσει κάποιος στους γονείς να αρχίσουν να μπαίνουν σε καβγάδες με τα παιδιά τους που βρίσκονται στην εφηβεία, αυτή είναι μια σκέψη την οποία αξίζει τον κόπο να εξετάσουν.
Η μελέτη τονίζει πάντως ότι κατά τη διάρκεια των αντιπαραθέσεων οι γονείς θα πρέπει να έχουν καλά επιχειρήματα και να τα προβάλλουν με ήπιο τρόπο – και όχι να βάζουν τις φωνές ή να κοπανάνε τις πόρτες – προκειμένου να δίνουν ένα καλό παράδειγμα.