Κορδόνια – φορτιστές ανέπτυξε 24χρονος εφευρέτης

  Μια πρωτοποριακή τεχνολογία για τη φόρτιση κινητών τηλεφώνων παρουσίασε ο 24χρονος εφευρέτηςAnthony Mutua στην «Εβδομάδα Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας», που πραγματοποιήθηκε στην Κένυα.Η συγκεκριμένη τεχνολογία χρησιμοποιεί τα παπούτσια για να φορτίσει κινητά τηλέφωνα και άλλα γκάτζετς την ώρα του περιπάτου.Πιο συγκεκριμένα, για να καταστεί αυτό εφικτό ο 24χρονος εισήγαγε ένα πολύ λεπτό «κρυσταλλικό τσιπάκι» σε ένα κορδόνι παπουτσιού, ώστε το κορδόνι να παράγει ενέργεια καθώς η σόλα λυγίζει την ώρα που περπατάμε.Η συσκευή συνδέεται με το κινητό τηλέφωνο με ένα μακρύ καλώδιο. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να φορτίζει το κινητό του κατά τη διάρκεια του περιπάτου.

Εναλλακτικά, η συσκευή αποθηκεύει την παραγόμενη ενέργεια έτσι ώστε ο χρήστης να φορτίσει το κινητό όταν φτάσει στον προορισμό του.

Η συσκευή μπορεί να φορτίσει πολλά γκάτζετ ταυτόχρονα, κάτι τέτοιο όμως απαιτεί και μεγάλη βόλτα.

Επίσης, η συσκευή χρησιμοποιείται σε πολλούς τύπους παπουτσιών και μπορεί να μεταφερθεί από το ένα ζευγάρι στο άλλο, ανάλογα με το τι θέλουμε να φορέσουμε.

Το Εθνικό Συμβούλιο Επιστημών και Τεχνολογίας της Κένυας έχει χρηματοδοτήσει μέχρι στιγμής το πρότζεκτ με 6.000 δολάρια.

Ο 24χρονος εφευρέτης έχει κατοχυρώσει τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας για το κορδόνι – φορτιστή και σχεδιάζει σύντομα να διαθέσει το προϊόν στην αγορά στην τιμή των 46 δολαρίων και με 2,5 χρόνια εγγύηση.

Φάτε ποπ - κορν! Κάνει καλό στην υγεία!

Τι κι αν το pop corn έχει κακή φήμη; άλλο το φαίνεσθαι και άλλο το είναι, μιας και βάσει μιας νέας έρευνας, αποδείχτηκε πως είναι πολύ παρεξηγημένο και αντί να βλάπτει κάνει καλό στην υγεία!

Σύμφωνα με τον ερευνητή Τζόε Βίνσον, του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, το pop corn περιέχει μεγάλη ποσότητα από πολυφαινόλες, οι οποίες είναι ευεργετικές αντιοξειδωτικές ουσίες.

Τα νέα δεδομένα παρουσιάστηκαν στο στο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας στο Σαν Ντιέγκο, ενώ αυτό που έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι πως η φλούδα του ποπκόρν στην πραγματικότητα είναι το πιο υγιεινό μέρος, επειδή έχει περιέχει την υψηλότερη συγκέντρωση πολυφαινολών και ινών.

Για να καταλάβετε πόσο υγιεινό είναι, αρκεί να σας πούμε πως περιέχει περισσότερες πολυφαινόλες από τους ξηρούς καρπούς και έως 15 φορές περισσότερες σε σχέση με τα τσιπ τορτίγια από πλήρη δημητριακά.

Προσοχή όμως: ΔΕΝ είναι όλα τα pop corn υγιεινά. Αυτό που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο είναι το πώς το μαγειρεύετε.

Αν για παράδειγμα το βουτήξετε στο λάδι ή στο αλάτι όπως συμβαίνει στα σινεμά, ξεχάστε τις ευεργετικές του ιδιότητες!

Έρωτας στην εφηβεία"

Η εφηβεία ειναι η πιο δύσκολη ηλικία αλλά ταυτόχρονα

και η πιο ωραία(η) ηλικία, είναι δύσκολη γιατίαλλάζει ο χαρακτήρας των εφήβων και δεν μπορούννα ελέγξουν τον εαυτό τους ενώ, παράλληλα είναι ωραίαγιατί φεύγεις απ'τον κόσμο των μικρούληδων καινιώθεις πιο ανεξάρτητος στον κόσμο των μεγάλων.
Στην εφηβεία αυξάνονται τα δικαιώματα αλλά καιοι υποχρεώσεις.Οι έφηβοι ζητάνε απ'τους μεγάλουςπερισσότερο σεβασμό και κατανόηση, αλλά δυστυχώς δενυπάρχει ανταπόκριση τις περισσότερες φορές.
Στην εφηβεία αρχίζουν όλα τα πρωτόγνωρα πράγματαγια τους νέους. Ένα από αυτά και μάλλον τοσημαντικότερο γι'αυτούς είναι ο έρωτας. Ο έρωταςείναι ένα δυνατό συναίσθημα αλλά στην εφηβείαείναι εντονότερος απ'τις άλλες ηλικίες, ίσως επειδήείναι η πιο τρυφερή και ευαίσθητη ηλικίααπό όλες.Ο έρωτας όμως έχει θετικές και αρνητικέςσυνέπειες και στο αγόρι αλλά και στο κορίτσι. Ταδύο άτομα επηρεάζονται αρκετά από αυτό το συναίσθημαείτε σε μεγάλο βαθμό είτε σε μικρότερο.Οι θετικές επιπτώσεις είναι η ψυχολογία του εφήβου.Η ψυχολογία του γίνεται καλύτερη στο σχολείοκαι στην καθημερινότητά του. Στο σχολείο,αντιμετωπίζει τους καθηγητές και τους συμμαθητέςτου με καλύτερο τρόπο γιατί ο έρωτας είναι ένασυναίσθημα που σε κάνει να τα βλέπεις όλααπ'την καλή τους μεριά. Ο έφηβος στην καθημερινότητάτου αντιμετοπίζει θετικά τους γονείς του καισυνεπώς τους γύρω του.Όταν κάποιος ερωτεύεταικλείνεται στον εαυτό του και απομονώνεται απ'τουςάλλους για να σκεφτεί αυτό που του συνέβη.Επίσης, χάρη σ'αυτό το συνάισθημα ο έφηβος δενείναι πια απεριποίητος. Πλέον, αρχίζει να ενδιαφέρεταιπερισσότερο για την εμφάνισή του αλλά και γιατο τι εικόνα θα παρουσιάσει προς τα έξω και κυρίωςστο άτομο για το οποίο ενδιαφέρεται.Απ'την άλλη πλευρά όμως υπάρχουν και οι αρνητικές περιπτώσεις.Η σημαντικότερη επίπτωση είναι το σχολείο.Κατά την περίοδο που ο έφηβος είναι ερωτευμένος,οι επιδόσεις του στο σχολέιο του δεν είναικαι οι καλύτερες. Όλη την ημέρα μιλάει στοκινητό ή σκέφτεται συνέχεια αυτόν που είναιερωτευμένος και έτσι δεν προλαβαίνει να διαβάσει.
Επομένως, ο έρωτας στα χρόνια της εφηβείαςείναι κάτι πολύ σημαντικό και ωραίο με περισσότερεςτις θετικές συνέπειες παρά τις αρνητικές.

''2012'' Το τέλος μιας εποχής και όχι του κόσμου

«Tέλος εποχής» και σε καμία περίπτωση το «τέλος του κόσμου» σηματοδοτεί το 2012 κατά τους Μάγιας, σύμφωνα με νέες μελέτες ερευνητών. Οι επιστήμονες «ξαναδιάβασαν» την «προφητεία» που εδώ και χρόνια έχει ξεσηκώσει θύελλα εκτιμήσεων και... αποκωδικοποιήσεων και κατέληξαν στο ότι οι Μάγιας μιλούσαν για το τέλος μιας εποχής –σύμφωνα με το ημερολόγιό τους- και όχι για το τέλος του κόσμου.
Αυτά γίνονται μόνο στο... σινεμά (στιγμιότυπο από το "2012" του Ρ. Έμεριχ)Η «συντέλεια» που θα ερχόταν τον Δεκέμβριο του 2012, τελικά δεν θα έρθει, αλλά φαίνεται πως οι Μάγιας είχαν απόλυτο δίκιο ως προς το «προφητικό» της υπόθεσης: ήδη έχει ξεκινήσει το τέλος μιας εποχής έτσι όπως την ξέραμε, δεδομένης της πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και αστάθειας που πλήττει τον πλανήτη.

Ο Σβεν Γκρόνεμεγιερ, που ερευνά τα «μυστικά» και τους κώδικες των Μάγιας κάνει λόγο για στο τέλος ημερολογιακής εποχής διάρκειας μάλιστα 400 χρόνων, και όχι για την ...τρομακτική Αποκάλυψη που θα κατέστρεφε ολόκληρο του κόσμο.

Ο Γκρόνεμεγιερ προσθέτει ότι η συγκεκριμένη ημερομηνία σημαίνει την «αντανάκλαση της ημέρας της δημιουργίας», κάτι που σήμαινε οτι τότε θα επέστρεφε ο Μπόλον Γιόκτε, θεός της δημιουργίας και του πολέμου, ένας από τους θεούς των Μάγιας. 
Στο ίδιο πνεύμα, και εντελώς αντιδιαμετρικά από την καταστροφολογία της «προφητείας» το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού ανέφερε πως κάθε συσχέτιση των κωδικών των Μάγιας με την συντέλεια του κόσμου είναι ανεδαφική και ότι αποτελούν παρερμηνείες των δυτικών. Μάλιστα, το Ινστιτούτο λέει ότι σε μόνο 2 από τα συνολικά 15.000 καταγεγραμμένα κείμενα των Μάγιας υπάρχει αναφορά στην ημερομηνία 2012 και πουθενά δεν γίνεται λόγος για ...καταστροφή του κόσμου. «Η δυτική μεσσιανική σκέψη έχει διαστρεβλώσει την κοσμοθεωρία των Μάγια» τονίζει μάλιστα ανακοίνωση που εξέδωσε το Ινστιτούτο.

Δεν φταίει ο φοιτητής...

Το διάβασμα σκοτώνει

Τώρα τελευταία ακούμε διάφορα σχετικά με το διάβασμα. Το siteSeeing.gr βρήκε το πραγματικό λόγο που ο Έλληνας πολιτικός δε διάβασε το μνημόνιο. Πρόκειται για το μικρού μήκους animation του Beto Gomez “Reading Kills”, όπου η απλή πράξη του διαβάσματος μπορεί να σκοτώσει. Δείτε το παραπανω βίντεο και δε θα ξαναδιαβάσετε ποτέ…

Εξετάσεις..... Άγχος Άγχος..

"Το Άγχος στις Εξετάσεις: τι προβλήματα δημιουργεί και πως να τα αντιμετωπίσετε"...

Καθώς πλησιάζουν οι μέρες των εξετάσεων, μαθητές & γονείς εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επιτυχία και την πολυπόθητη θέση στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Αυτές τις ημέρες το άγχος των παιδιών, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά «μασκαρεμένος» φόβος για ενδεχόμενη αποτυχία στις εξετάσεις, μεγαλώνει.

Βέβαια εκείνο που χρειάζεται να ξέρουμε και να θυμόμαστε καλά -υποψήφιοι/ ες & γονείς- είναι ότι, μέχρις ενός σημείου, το άγχος είναι φυσιολογικό και δημιουργικό.

Μας κινητοποιεί σε δύσκολες και προκλητικές φάσεις της ζωής μας να καταβάλουμε το μέγιστο των προσπαθειών μας προκειμένου να επιτύχουμε τον στόχο μας!

Το άγχος γίνεται επικίνδυνο και μπορεί να κάνει κακό, μόνο όταν δεν μπορούμε πια να το ελέγξουμε, γιατί τότε:
1. περιορίζει την πραγματικής μας ικανότητά για επίδοση και
2. μας κάνει να υποφέρουμε.

Το άγχος των εξετάσεων συνήθως συνδέεται με τον φόβο που νιώθουμε μήπως απογοητεύσουμε τους γονείς μας, ή ματαιώσουμε τις προσδοκίες που έχουμε από τον εαυτό μας.

Το άγχος κινητοποιείται από τις αρνητικές σκέψεις που εμείς κάνουμε, μεγαλώνει μέσα απ’αυτές και τελικά, στην χειρότερη περίπτωση, μπορεί να μας ακινητοποιήσει -όταν ξεφεύγει τελείως από τον έλεγχό μας- και να μας οδηγήσει να εγκαταλείψουμε την προσπάθειά μας.

Επίσης, μέσα από τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε όταν φοβόμαστε κάτι πολύ άθελά μας «προετοιμάζουμε» την αποτυχία, αφού ασυνείδητα σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτύχουμε!

Συμπτώματα – Επιπτώσεις του έντονου άγχους:
Μείωση της επίδοσης:
Δυσκολία συγκέντρωσης, διανοητικό μπλοκάρισμα (μπλακ-άουτ), δυσκολία οργάνωσης των πληροφοριών,
Ψυχοσωματικά συμπτώματα:
πονοκέφαλοι, κοιλόπονοι, ταχυκαρδία, εφίδρωση, συχνοουρία, τρέμουλο, ναυτία, μυϊκή υπερένταση, και
Διανοητικά συμπτώματα:
Αρνητικές σκέψεις, μείωση αυτοπεποίθησης, ευσυγκινησία, ευερεθιστότητα, άσχημος ύπνος

Προετοιμασία – Αντιμετώπιση

Πριν τις εξετάσεις:

Μάθε να αντιμετωπίζεις τις εξετάσεις, παρ’όλο τον φόβο σου για πιθανή αποτυχία!
- Φρόντισε για την καλή σου προετοιμασία
- Φτιάξε ένα οργανόγραμμα – οργάνωσε το χρόνο σου
- Κάνε τις επαναλήψεις σου μαζί με φίλους/ ες
- Δοκίμασε τις δυνάμεις σου μαζί με άλλους υποψηφίους/ ες
- Συνάντησε άλλους συμμαθητές/ τριές σου και ας ρωτήσει ο/η ένας/ μια τον/την άλλον/ η ....
- Αν μπορείς να το εξηγήσεις στους άλλους, τότε το έχεις κατανοήσει...διαφορετικά, χρειάζεσαι κι άλλες επαναλήψεις!

Αναλύστε την κατάσταση ρεαλιστικά:
Πάρε μια λευκή σελίδα χαρτί: Γράψε απ’τη μια πλευρά της σελίδας τι είναι ακριβώς αυτό/ ά που σου προκαλεί/ ούν άγχος, κι απ’την άλλη (στήλη της σελίδας) πως μπορείς πρακτικά να διορθώσεις το συγκεκριμένο πρόβλημα!
Κάντε ένα διάλειμμα και συζήτησε εκφράζοντας τους φόβους και τις αμφιβολίες σου στους γονείς σου και σε ανθρώπους που μπορούν να σε ακούσουν!
Επιχείρησε μια νοητική αναπαράσταση των πραγματικών συνθηκών που σου προκαλούν άγχος (δηλ. «φαντάσου με λεπτομέρειες τις πραγματικές συνθήκες που σε αγχώνουν...»). Θα δεις ότι: Όσο πιο συχνά φαντάζεσαι τις εξετάσεις τόσο πιο πολύ εξοικειώνεσαι μαζί τους...! Αυτό που μπορείς να αντιμετωπίσεις στη φαντασία σου, μπορείς να το κάνεις και στην πραγματικότητα!!
Δοκίμασε ασκήσεις χαλάρωσης:
για 15΄τη μέρα, συγκεντρώσου στη διαφραγματική αναπνοή και στο σώμα σου που βαραίνει καθώς χαλαρώνει...
συνδύασε εισπνοές – εκπνοές με θετικές –και ρεαλιστικές- σκέψεις...
Αντικατέστησε τις σκέψεις: «δεν θα φοβηθώ», ή «θα πετύχω στα σίγουρα!», με τις πιο ρεαλιστικές σκέψεις: «Ακόμα κι αν φοβηθώ, θα το αντιμετωπίσω», «θα κάνω ό.τι περνάει από το χέρι μου για να επιτύχω»...
Ξόδευε λίγο χρόνο για γυμναστική (καθημερινά)
Φρόντισε να ξεκουράζεσαι και να κοιμάσαι καλά
Κάνε καθημερινά ένα πρωινό μπάνιο με χλιαρό νερό

Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων:
Ξεκίνα πάντα με ό,τι γνωρίζεις καλά..

Συνδύασε εισπνοές- εκπνοές με θετικές (και ρεαλιστικές) σκέψεις... (βλέπε «προετοιμασία πριν τις εξετάσεις»)
Μόλις νιώσεις τα πρώτα σημάδια πανικού επανέλαβε μια λέξη ή φράση που σε ηρεμεί (π.χ. «ήρεμα», «χαλαρά», «είμαι δίπλα σου ό,τι κι αν συμβεί...», κ.λ.π.

Μετά από τις εξετάσεις:

Κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου: μια βόλτα μ’ένα φίλο, κ.λ.π.
Οραματίσου την επιτυχία και προετοίμασε τον εαυτό σου για την επόμενη ημέρα.
Συναισθηματική & Ψυχολογική υποστήριξη στα παιδία από τους γονείς:
Εάν ως γονείς υιοθετήσετε τις παρακάτω στάσεις & τις διατυπώσετε με τις κατάλληλες φράσεις -όπως είναι οι παρακάτω- θα βοηθήσετε τα παιδιά σας σημαντικά στην προσπάθεια που καταβάλουν:Πρώτα απ’ όλα ας φροντίσετε να είστε διαθέσιμοι/ ες πρώτα για να ακούσετε τα παιδιά σας, και μετά για να τα συμβουλέψετε!

Συμβουλές που δεν απέχουν απ’την πραγματικότητα!

- «το άγχος της αποτυχίας είναι φυσιολογικό»
- «όλοι έχουμε σε αντίστοιχες συνθήκες παρόμοιο άγχος ...»
- «ακόμα κι αν δεν περάσεις, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις...»
- «αν δεν περάσεις για το μόνο που θα στεναχωρηθώ είναι γιατί δεν θα ανταμειφθούν οι κόποι σου...»
- «Κάθε αποτυχία είναι μια ευκαιρία μάθησης!...»

Ο κύριος σκοπός της εκπαίδευσης είναι να βοηθήσεις τους νέους ανθρώπους να μαθαίνουν να ανταποκρίνονται με επιτυχία στις συνεχώς μεταβαλλόμενες κοινωνικο-πολιτικές και οικονομικές συνθήκες.
Επομένως, ο στόχος των γονιών και των εκπαιδευτικών -όλων των βαθμίδων- είναι να βοηθήσουν τους/ τις μαθητές/ τριες να αγαπήσουν τη μάθηση.
Επειδή η επιβίωση των παιδιών μας στο μέλλον θα εξαρτάται από την ικανότητά τους να μαθαίνουν, φροντίστε να δημιουργήσετε τις κατάλληλες συνθήκες -και στην δύσκολη στιγμή των εξετάσεων- που θα επιτρέψουν στο παιδί σας να συνεχίσει και μετά απ’αυτές να θέλει να μαθαίνει...!

Η αγάπη είναι στον αέρα

Ο τρόπος που μυρίζουμε είναι αποκαλυπτικός για το ποιοι πραγματικά είμαστε, σύμφωνα με την "επιστήμη της αγάπης"
Εάν μπορείτε να έρθετε αρκετά κοντά, να ελέγξετε τη μυρωδιά κάποιου είναι ο πιο πολύτιμος τρόπος για την εύρεση του Σωστού ή της Σωστής για εσάς. Παρά την αποστροφή μας για την οσμή και έχοντας πολύ μειωμένες οσφρητικές περιοχές στον εγκέφαλο (τουλάχιστον σε σύγκριση με τα ζώα όπως π.χ. τα σκυλιά και τα άλογα), είμαστε στην πραγματικότητα εκπληκτικάευαίσθητοι στις μυρωδιές. Για παράδειγμα, τα νεογέννητα μωρά μπορούν να εντοπίσουν τις μητέρες τους από τη μυρωδιά και μόνο. Αυτό είναι κάτι που μοιραζόμαστε με τα περισσότερα θηλαστικά. Στα προβάτα η μητέρα μαθαίνει να αναγνωρίζει τα νεογέννητα από τη μυρωδιά τους μέσα σε 24 ώρες!
Φερομόνες και συμβατότητα
Στην πραγματικότητα, η μυρωδιά παρέχει έναν από τους καλύτερους δείκτες για το ποιοι πραγματικά είμαστε. Ο λόγος είναι ότι η μυρωδιά μας καθορίζεται από το ίδιο σύνολο γονιδίων, τα σημαντικότερα γονίδια που δημιουργούν το σύμπλεγμα ιστοσυμβατότητας. Είναι μέρος του ποιοι είμαστε, είναι η προσωπική χημική υπογραφή μας. Η μυρωδιά μπορεί να είναι ένας τρόπος να ελέγξουμε ποιός είναι καλός/ή για εμάς, αλλά δεν είναι η μόνη λειτουργία της όσφρησης σε αυτό το πλαίσιο.
Οι μυρωδιές σεξουαλικής έλξης είναι γνωστές ως φερομόνες, οι οποίες ενεργοποιούνται στην εφηβεία και παράγονται από τους αδένες στη μασχάλη και γύρω από τα γεννητικά όργανα. Αυτά τα μηνύματα παραδίδουν μυρωδιά από την αίσθηση της οσμής στο μεταιχμιακό τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει τα πλέον βασικά ανθρώπινα συναισθήματα όπως θυμός, χαρά, αγάπη, το μίσος και τη σεξουαλική διέγερση.
Τα αρώματα και οι μυρωδιές έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες για να ενισχύσουν την εμπειρία τηςαποπλάνησης και του έρωτα. Η αίσθηση της όσφρησης στο σώμα στην πραγματικότητα συνδέεται με ένα μέρος του εγκεφάλου που διαχειρίζεται τα συναισθήματα. Έτσι, όταν συνδέουν μια μυρωδιά με ένα ερωτικό συναίσθημα, αυτή η μυρωδιά μπορεί να υποκινήσει μια σεξουαλική ανταπόκριση.
Οι κολόνιες και τα αρώματα έχουν χρησιμοποιηθεί από την αρχαιότητα για να αυξηθεί η έλξη μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τα έλαια και τα λουλούδια να δημιουργήσουν αρώματα για να αυξήσουν το σεξουαλικό μαγνητισμό. Εάν έχετε μια καλή εμπειρία με έναν εραστή που φοράει ένα ορισμένο είδος κολόνιας ή αρώματος, μπορεί να συνδέσετε το άρωμα με χαρούμενα συναισθήματα και εν αγνοία σας να αναζητήσετε ένα συνεργάτη που μυρίζει με τον ίδιο τρόπο.

Διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα

Φαίνεται να υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των φύλων στην ευαισθησία τους στην οσμή: οι γυναίκες είναι πολύ πιο ευαίσθητες από τους άνδρες! Υπάρχουν αρκετά ισχυρές ενδείξεις ότι κυρίως οι γυναίκες είναι αρκετά καλές στον εντοπισμό των παιδιών τους και των εραστών τους από το άρωμα. Φαίνεται ότι, έχοντας προσδιορίσει το σωστό πρόσωπο, η μυρωδιά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη σεξουαλική διέγερση των γυναικών με έναν τρόπο που δεν ισχύει για τους άνδρες. Ίσως ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες να θεωρούν τη μυρωδιά ως το πιο σημαντικό κριτήριο στην επιλογή συντρόφου τους, ενώ οι άνδρες εξαρτώνται πολύ περισσότερο από οπτικά ερεθίσματα!
Τέλος, ποιος είπε ότι το ειδύλλιο είναι νεκρό; Και αυτό ίσως εξηγεί γιατί μια καλή όσφρηση ενός αρώματος ή η μυρωδιά μετά το ξύρισμα μερικές φορές μπορεί να μας τρελάνει!

Ποια μουσική αρέσει στη γάτα σας;

Οι συχνότητες που εκπέμπει η φωνή και οι καρδιακοί παλμοί, καθορίζουν ποιά μουσική είναι ελκυστική

Το εύρος των συχνοτήτων και το τέμπο των τραγουδιών μας, σύμφωνα με τους ειδικούς, δε φαίνεται να συγκινούν τα ζώα.Πόσες φορές δεν έχουμε παρακολουθήσει χιουμοριστικά βιντεάκια με κατοικίδια να συνοδεύουν το αφεντικό τους στο πιάνο ή κάποιο μουσικό κομμάτι που παίζει στο ραδιόφωνο… «τραγουδώντας»; Και πόσες φορές όσοι από εμάς έχουμε ένα ζωάκι δεν έχουμε δει με τα ίδια μας τα μάτια την ιδιαίτερη ανταπόκρισή τους σε συγκεκριμένα είδη μουσικής;
Υπάρχουν άραγε ζώα με προτίμηση στη ροκ ή στην κλασική μουσική; Ή απλά «πιάνουν» συγκεκριμένες συχνότητες και αντιδρούν σε αυτές; Αυτό και άλλα σχετικά ερωτήματα προσπάθησαν να απαντήσουν μέσα από μελέτες τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Γουισκόνσιν-Μάντισον, στις ΗΠΑ. Εμείς μιλήσαμε με τον επικεφαλής και ειδικό σε θέματα ψυχολογίας των ζώων, καθηγητή Τσαρλς Σνόουντον, ο οποίος μας ανέλυσε το «μυστήριο» σχετικά με τις μουσικές προτιμήσεις των μελών του ζωικού βασιλείου.
Μότσαρτ ή Μetallica;
Ένας από τους «κουλτουριάρηδες» ταμαρίνους που έλαβαν μέρος στην πρώτη μελέτη.
«Ολα ξεκίνησαν όταν σε συνεργασία με τον τσελίστα της Κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας των ΗΠΑ και συνθέτη Ντέιβιντ Τάι αποφασίσαμε να μελετήσουμε ενδελεχώς το θέμα αυτό» μας λέει ο καθηγητής. «Ο ίδιος είχε κάποιες θεωρίες σχετικά με την επίδραση της μουσικής στα ανθρώπινα συναισθήματα. Πίστευε παρ’ όλα αυτά ότι δεν μπορούσαμε να τις εξετάσουμε σε ανθρώπους λόγω της πολιτισμικής κληρονομιάς που κουβαλάμε και των προτιμήσεων που αποκτούμε μεγαλώνοντας μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό σύνολο. Πρότεινε λοιπόν να δοκιμάσουμε κάποιες ιδέες σε πρωτεύοντα θηλαστικά, και συγκεκριμένα σε ταμαρίνους, με τους οποίους δουλεύουμε στο πανεπιστήμιο. Θεώρησα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, οπότε και ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας».«Σε πρώτη φάση άρχισα να του στέλνω εγγραφές με κραυγές των μικροσκοπικών πρωτευόντων με την τσιριχτή φωνή, χωρίς να του επισημαίνω περί τίνος επρόκειτο κάθε φορά. Προχωρώντας σε ακουστικές αναλύσεις και επιβραδύνοντας τα “τριξίματα” των ταμαρίνων, ο μουσικός κατάφερε να αναγνωρίσει, π.χ., κραυγές αγωνίας ή φόβου. Είχε απόλυτο δίκιο. Η τεχνική του ήταν παρόμοια με εκείνη που ακολουθεί ένας συνθέτης με στόχο να επιδράσει στο κοινό του μέσω της μουσικής του» περιγράφει ο δρ Σνόουντον.
Στην πορεία οι ειδικοί ανέτρεξαν σε προηγούμενη μελέτη, όπου είχαν εξεταστεί οι μουσικές «προτιμήσεις» των ταμαρίνων ανάμεσα σε Μότσαρτ, μουσική heavy metal και ροκ. Φάνηκε λοιπόν ότι τα ζώα έτειναν να προτιμούν τον αυστριακό συνθέτη περισσότερο από τα υπόλοιπα είδη. Ωστόσο τα πράγματα περιπλέκονταν όταν μπροστά στη δυνατότητα επιλογής μεταξύ Μότσαρτ και της απόλυτης ησυχίας και επέλεγαν απλά την… ησυχία τους.


Γιατί ήταν ακατάδεχτοι οι ταμαρίνοι;





Ιδιαίτερα περίπλοκη είναι η μελέτη των μουσικών προτιμήσεων των σκύλων, καθώς η φυσιολογία ποικίλλει ανάλογα με τη ράτσα.
«Συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι τα πρωτεύοντα και άλλα είδη δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν ή να απολαύσουν τη μουσική. Τότε ήταν που σκεφτήκαμε ότι πιθανότατα ένα από τα βασικά προβλήματα ήταν το γεγονός ότι το φωνητικό εύρος των ταμαρίνων βρισκόταν περίπου τρεις οκτάβες υψηλότερα σε σχέση με εκείνο των ανθρώπων και συνεπώς απείχαν πολύ από την “ανθρώπινη” μουσική» υποστηρίζει ο αμερικανός ερευνητής.
Και κάπως έτσι τα κομμάτια του παζλ σκορπίστηκαν στο τραπέζι: επιστήμονες και μουσικός σήκωσαν τα μανίκια και αποφάσισαν να δοκιμάσουν τη μουσική «φλέβα» των ταμαρίνων συνθέτοντας και παίζοντάς τους κομμάτια κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους.
«Πέρα από το εύρος των ηχητικών συχνοτήτων του ακουστικού και φωνητικού πεδίου των μικροσκοπικών ζώων, έπρεπε να λάβουμε υπόψη και το τέμπο τους – την ταχύτητα δηλαδή με την οποία εξέφραζαν τους φθόγγους που χρησιμοποιούσαν κατά την επικοινωνία τους και η οποία ήταν πολύ ταχύτερη από τη δική μας. Αποφασίσαμε λοιπόν να εφαρμόσαμε τη θεωρία του Τάι: ότι η μουσική που μας ηρεμεί ακολουθεί τους καρδιακούς παλμούς μας σε κατάσταση ηρεμίας. Κάτι τέτοιο μπορεί για εμάς να μεταφράζεται σε 60 παλμούς το λεπτό, αλλά στην περίπτωση των ταμαρίνων μεταφράζεται σε 180 παλμούς το λεπτό» περιγράφει ο ενθουσιώδης καθηγητής.


Μπαλάντες για… μαϊμούδες




Ο Τάι συνέθεσε μουσική ειδικά σχεδιασμένη για τα μαϊμουδάκια. Ηχογραφούσε δηλαδή κομμάτια με βιολοντσέλο που είχε γράψει και στη συνέχεια τα επιτάχυνε ώστε να ανταποκρίνονται στα μέτρα των μικροσκοπικών «μουσικόφιλων». Στη συνέχεια οι ειδικοί προχώρησαν στην πολυαναμενόμενη «οντισιόν». Επαιξαν στα ζώα τη «μαϊμουδίστικη» και την «ανθρώπινη» μουσική και παρακολούθησαν τις αντιδράσεις τους.
«Δημιουργήσαμε κάποια ήρεμα κομμάτια χαλάρωσης και κάποια πιο δυναμικά και γρήγορα για τους ταμαρίνους. Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι, ενώ τα ζώα παρέμεναν ανεπηρέαστα από την ανθρώπινη μουσική (κλασική, heavy metal και ροκ), όταν άκουγαν τη “δική τους” μουσική εμφάνιζαν ιδιαίτερες συμπεριφορές. Παίζοντας, π.χ., τις ειδικές “μπαλάντες” τους – έναν πολύ αρμονικό τύπο μουσικής που στο ανθρώπινο αφτί μοιάζει με κάποιον που σφυρίζει – τα μαϊμουδάκια ηρεμούσαν, έτρωγαν και έπιναν – κάτι που κάνουν μόνο όταν είναι απόλυτα ήρεμα. Οταν πάλι τους παίζαμε μουσική εγρήγορσης – με γρήγορη εναλλαγή μουσικών φθόγγων που μοιάζει με πριόνι – τα ζώα γίνονταν πιο δραστήρια, αγκαλιάζονταν και έτειναν να αποζητούν συναισθηματική επιβεβαίωση. Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι το γεγονός ότι η επίδραση της μουσικής είχε μεγάλη διάρκεια μετά τη λήξη του κάθε κομματιού» μας λέει ο δρ Σνόουντον.Τα ευρήματα είχαν παρουσιαστεί τον Ιανουάριο του 2010 στην επιθεώρηση «Biology Letters». Σύμφωνα με τον επιστήμονα, η συγκεκριμένη μελέτη οδήγησε πολλούς φιλόζωους στο να αφήνουν το ραδιόφωνο ανοιχτό φεύγοντας από το σπίτι, για τα κατοικίδιά τους. Οι μαρτυρίες αυτές έφεραν την ερευνητική ομάδα αντιμέτωπη με ένα νέο ερώτημα: τι αρέσει τελικά στις γάτες και στους σκύλους;
«Κατά την προηγούμενη μελέτη είχαμε δει ότι η μουσική για μαϊμούδες ήταν μάλλον ενοχλητική στα δικά μας αφτιά. Κάτι τέτοιο ήγειρε το ερώτημα τι βιώνουν τα ζώα στο άκουσμα των δικών μας ειδών μουσικής, τι αυτά τους προκαλούν. Ετσι οδηγηθήκαμε στην έρευνα που τελειώνουμε τώρα» μας λέει ο δρ Σνόουντον.
Τι κάνει νιάου-νιάου στο ηχείο;







Ο καθηγητής Τσάρλς Σνόουντον από το Πανεπιστήμιο Ουισκόνσιν-Μάντισον.
Οι ερευνητές αποφάσισαν να μελετήσουν τις γάτες. Αυτό έγινε γιατί στην περίπτωση των σκύλων οι διαφορετικές ράτσες και η ποικιλομορφία της φυσιολογίας τους (μέγεθος, καρδιακοί παλμοί, φωνητικά μοτίβα) ήταν απαγορευτικές.
«Δημιουργήσαμε λοιπόν μουσική για γάτες, πατώντας επάνω στους καρδιακούς παλμούς τους σε κατάσταση ηρεμίας. Στη συνέχεια μελετήσαμε τη συμπεριφορά τους στο σπίτι τους. Βάλαμε δηλαδή στη μια άκρη του σαλονιού ένα ηχείο που έπαιζε κλασική μουσική και στην άλλη άκρη ένα δεύτερο που έπαιζε την ειδικά σχεδιασμένη για γάτες μουσική, που βρισκόταν εντός του εύρους συχνοτήτων τους.
Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι οι γάτες έδειχναν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη “γατίσια” μουσική παρά στην ανθρώπινη. Ετειναν μάλιστα να κοιμούνται ενόσω έπαιζε η ανθρώπινη μουσική, ενώ στο άκουσμα της δικής τους μουσικής άνοιγαν τα μάτια, σηκώνονταν και κατευθύνονταν προς το ηχείο απ’ όπου ακουγόταν η δική τους μελωδία και άρχιζαν να τρίβονται επάνω του» αναφέρει ο ερευνητής.
Οι φιλόζωοι μάλιστα που επιθυμούν να δοκιμάσουν την αντίδραση της γάτας τους μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα www.musicforcats.com, όπου υπάρχει ένα δείγμα των μουσικών κομματιών που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες. Οι ίδιοι δεν αποκλείουν μελλοντικά το ενδεχόμενο να μελετήσουν τις μουσικές επιλογές μιας συγκεκριμένης ράτσας σκύλων.


Μουσική, μια άλλη γλώσσα




Βάσει των ευρημάτων των Αμερικανών, οι τελευταίες επιτυχίες του αγαπημένου μας ραδιοφωνικού σταθμού ίσως είναι τελικά εξίσου εκνευριστικές για τα κατοικίδιά μας όσο είναι για εμάς το ανατριχιαστικό γραντζούνισμα στον πίνακα.
«Ο κόσμος αναφέρεται στη μουσική σαν να πρόκειται για μια μονοδιάστατη έννοια. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα ποικιλόμορφο. Μέσω αυτής μπορούμε να επιλέξουμε να αλλάξουμε, να “φτιάξουμε” ή να “ρίξουμε” τη διάθεσή μας. Π.χ., όταν θέλω να γράψω κάτι και θέλω να είμαι συγκεντρωμένος, θα επιλέξω να ακούσω Σούμπερτ, Μότσαρτ ή Μπαχ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να ακούσω Ραχμάνινοφ ή Μάλερ γιατί η μουσική τους είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και θα μου αποσπάσει την προσοχή. Τα μουσικά κομμάτια γράφονται με τρόπο ώστε να προκαλούν πληθώρα συναισθημάτων στους ακροατές. Οπότε δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι: αν κάποιος ή ακόμη και ένα ζωάκι δεν απολαμβάνει Μότσαρτ, πολύ πιθανόν να προτιμά κάτι άλλο» υποστηρίζει ο δρ Σνόουντον.
«Μελετώ κραυγές ζώων εδώ και δεκαετίες. Είναι η πρώτη φορά όμως που με τη βοήθεια του συνθέτη μας κατάφερα να εντοπίσω τη “μουσική” επικοινωνία που κρύβεται πίσω από αυτές.Τα στοιχεία αυτά διευρύνουν την έννοια της μουσικής. Υπάρχουν θεωρίες που υποστηρίζουν ότι η μουσική εξελίχθηκε μετά τη γλώσσα και ότι η μουσική σύνθεση διαθέτει γλωσσολογικές διαστάσεις, οι οποίες απαιτούν τη γνώση γραμματικής και άλλες περίπλοκες γλωσσικές ικανότητες. Ως προς τον συναισθηματικό αντίκτυπο, προσωπικά πιστεύω ότι η μουσική ανήκει στην εξελικτική ιστορία μας και ότι αναπτύχθηκε αρχικά με στόχο την επικοινωνία των συναισθημάτων μας. Στην πορεία, με την ανάπτυξη του λόγου προσθέσαμε σε αυτόν μουσικό ρυθμό και τονικότητα προκειμένου να βάζουμε συναίσθημα στις φράσεις μας και να επικοινωνούμε πιο αποτελεσματικά μεταξύ μας».Στην παρούσα φάση οι ερευνητές συνεργάζονται με ζωολογικούς κήπους προκειμένου να εντοπίσουν τις ακριβείς μουσικές προτιμήσεις διαφορετικών ειδών πρωτευόντων. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μουσικών «εργαλείων» που να χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές περιπτώσεις, όπως για να ηρεμούν τα ζώα χωρίς την ανάγκη φαρμάκων ή για να επιταχύνουν τους ρυθμούς της ανάρρωσής τους ύστερα από κάποια χειρουργική επέμβαση.


Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΒΟΣΚΩΝ




Μιλούν στα σκυλιά όπως οι μαμάδες στα μωρά




Η Πατρίσια Μακ Κάναλ, πρώην φοιτήτρια του δρος Σνόουντον, πραγματοποίησε μια ενδιαφέρουσα μελέτη με αντικείμενο τον τρόπο επικοινωνίας των βοσκών με τους σκύλους τους. Μελέτησε κόλεϊ – γνωστά και ως σκωτσέζικοι ποιμενικοί – τα οποία έχουν το καθήκον να καθοδηγούν το κοπάδι.
«Η Μακ Κάναλ διαπίστωσε ότι οι οδηγίες που λάμβαναν οι σκύλοι από τους βοσκούς για να οδηγήσουν το κοπάδι δεξιά ή αριστερά βασίζονταν σε εντολές με διαφορετικό ιδιοσυγκρασιακό υπόβαθρο. Οταν πάλι οι βοσκοί επιθυμούσαν να κινητοποιήσουν τους σκύλους χρησιμοποιούσαν πιο σύντομες φράσεις, με τονικότητα στακάτο, με αποτέλεσμαεκείνοι να κινούνται ταχύτερα. Κάτι παρόμοιο έχουμε και στη ροκ μουσική» εξηγεί ο δρ Σνόουντον. «Αντίθετα, όταν χρησιμοποιούσαν λέξεις των οποίων οι φθόγγοι αποτελούνταν από νότες καθοδικής συνοχής (από ψηλή νότα κατέληγαν σε χαμηλή) τότε τα ζώα ηρεμούσαν και σταματούσαν».
Εξετάζοντας βοσκούς από διαφορετικούς πολιτισμούς (Αμερικανούς, Κινέζους, Ευρωπαίους), η ερευνήτρια είδε ότι οι συγκεκριμένες φωνητικές εντολές εμφάνιζαν οικουμενικό χαρακτήρα, καθώς όλοι τους χρησιμοποιούσαν παρόμοια σινιάλα.
«Συγκρίνοντας τα στοιχεία αυτά με εκείνα μιας προηγούμενης μελέτης η οποία ανέλυε τον τρόπο με τον οποίο οι μητέρες μιλούν στο μωρό τους, η Μακ Κάναλ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εντολές των σκύλων ακολουθούσαν την ίδια δομή με εκείνη των “μωρουδίστικων”. Δεν είχε να κάνει τόσο με τις λέξεις όσο με τον τόνο της φωνής που χρησιμοποιούσαν. Αρα τελικά δεν είναι καθόλου περίεργο που βλέπουμε πολλούς ιδιοκτήτες σκύλων να μιλούν με αυτόν τον τρόπο στα ζώα τους».

Μιλάτε στον εαυτό σας; Κάνει καλό στη συγκέντωση

Το να μιλάει κανείς στον εαυτό του, δεν σημαίνει πως είναι τρελός. Αντιθέτως, μπορεί να ωφελεί την σκέψη και την αντίληψη, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες.  Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Quarterly Journal of Experimental Psychology», οι άνθρωποι συχνά μιλούν μόνοι τους – οι περισσότεροι τουλάχιστον κάθε λίγες ημέρες, ενώ πολλοί λένε πως μιλούν καθημερινά και με τις ώρες.  Αν και μερικές φορές το μουρμουρητό των άλλων μοιάζει παράλογο, προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως στα παιδιά ο αυτο-απευθυνόμενος λόγος γίνεται για συγκεκριμένο λόγο: τα βοηθεί να καθοδηγούν τη συμπεριφορά τους.

Πολλά παιδιά λ.χ. μιλούν στον εαυτό τους όταν εκτελούν δραστηριότητες με στάδια, όπως το δέσιμο των παπουτσιών – είναι σαν να μιλούν στον εαυτό τους για να του θυμίζουν κάθε βήμα και να μένει συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει. Για να διαπιστώσουν εάν το ίδιο ισχύει για τους ενήλικες, γνωστικοί ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Ουϊσκόνσιν-Μάντισον, με επικεφαλής τον δρα Γκάρι Λούπιαν, πραγματοποίησαν μία σειρά πειραμάτων με ομάδα εθελοντών, οι οποίοι έπρεπε να κάνουν αναζήτηση για συγκεκριμένα θέματα.

Η μελέτη

Τα πειράματα εμπνεύστηκαν οι ερευνητές από προσωπικές τους συνήθειες. «Συχνά μουρμουρίζω στον εαυτό μου όταν ψάχνω κάτι στο ψυγείο ή στα ράφια του σούπερ μάρκετ», εξήγησε ο δρ Λούπιαν.  Στο ένα πείραμα, οι εθελοντές κοίταζαν 20 φωτογραφίες διαφόρων αντικειμένων ανάμεσα στις οποίες έπρεπε να εντοπίσουν ένα συγκεκριμένο (λ.χ. μία μπανάνα). Στις μισές από τις εικοσάδες που κοίταξαν, έπρεπε να επαναλαμβάνουν φωναχτά στον εαυτό τους τι αναζητούσαν, ενώ στις υπόλοιπες να είναι σιωπηλοί.

Αποτέλεσμα: όταν οι εθελοντές μιλούσαν στον εαυτό τους, έβρισκαν τα αντικείμενα πιο γρήγορα (κατά 50-100 χιλιοστά του δευτερολέπτου ταχύτερα, έναντι του συνολικού μέσου όρου της αναζήτησης που ήταν 1,2-2 δευτερόλεπτα).

Σε ένα άλλο πείραμα, οι εθελοντές έκαναν εικονικό shopping: κοιτούσαν φωτογραφίες προϊόντων του σούπερ μάρκετ και έπρεπε να εντοπίσουν ανάμεσά τους όλες εκείνες που αφορούσαν ένα από αυτά (λ.χ. ένα ζελέ). Και σε αυτό το πείραμα, άλλοτε έλεγαν φωναχτά το αντικείμενο που αναζητούσαν και άλλοτε ήσαν σιωπηλοί.

Σε αυτό το πείραμα τα ευρήματα ήταν πολύπλοκα. Όταν αναζητούσαν προϊόντα που ήξεραν (λ.χ. ένα αναψυκτικό), τα έβρισκαν πιο γρήγορα λέγοντας φωναχτά την ονομασία τους. Όταν, όμως, το προϊόν τούς ήταν λιγότερο οικείο, η εκφορά του ονόματός του τους καθυστερούσε.

Όλα τα ευρήματα σε συνδυασμό μεταξύ τους υποδηλώνουν ότι «ο λόγος δεν αποτελεί απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, αλλά ένα σύστημα το οποίο, αναλόγως με την περίσταση, μπορεί να εντείνει την αντίληψη και την σκέψη, ενεργοποιώντας διάφορα τμήματα του εγκεφάλου, όπως η μνήμη», κατά τον δρα Λούπιαν. 

ΆΣΘΜΑ =FECEBOOK

Το άσθμα του επιδεινώθηκε λόγω …Facebook

Ιταλοί γιατροί, για πρώτη φορά στη διεθνή ιατρική βιβλιογραφία, ανέφεραν ένα ασυνήθιστο περιστατικό, που δείχνει ότι η χρήση του κοινωνικού δικτύου Facebook μπορεί να πυροδοτήσει κρίσεις άσθματος σε νέους.  Οι ερευνητές, υπό τον Τζενάρο Ντ’Αμάτο του Νοσοκομείου της Νάπολης, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο  “The Lancet”, ανέφεραν ότι ο 18χρονος νέος, που είχε ιστορικό άσθματος, ξαφνικά βίωνε κρίσεις αδυναμίας αναπνοής, ακόμα και στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, όταν στο παρελθόν δεν εμφάνιζε τέτοια συμπτώματα αυτή την περίοδο.

Όπως αποκαλύφθηκε, ο νέος ήταν πολύ στενοχωρημένος, επειδή τα είχε χαλάσει με τη φίλη του, η οποία τον είχε διαγράψει από τη λίστα των “φίλων” της στο Facebook, ενώ παράλληλα είχε συμπεριλάβει σε αυτήν πολλούς άλλους νέους φίλους.

Χρησιμοποιώντας όμως ψευδώνυμο, ο απελπισμένος 18χρονος πέτυχε να γίνει “φίλος” της για μια ακόμη φορά και τελικά να αποκτήσει πρόσβαση στην εικόνα που περιείχε το “προφίλ” της στο κοινωνικό δίκτυο.

Οι γιατροί ζήτησαν από το νέο -και τον έπεισαν- να φοράει μια ειδική μάσκα που μετράει τη ροή του αέρα και του οξυγόνου, κάθε φορά που συνδεόταν στο Facebook. Όπως διαπίστωσαν, κάθε φορά που ο 18χρονος συνδεόταν online στο δίκτυο, ο όγκος του αέρα που εισέπνεε μειωνόταν δραματικά, μερικές φορές περισσότερο από 20%.

Μετά από τις συμβουλές ψυχιάτρου, ο νέος δέχτηκε να μην ξανασυνδέεται στο Facebook και αμέσως οι κρίσεις άσθματος σταμάτησαν. Οι γιατροί συμπέραναν ότι ήταν αποκλειστικά το άγχος σύνδεσης και κανένα άλλο ιατρικό πρόβλημα που πυροδοτούσε ξανά και ξανά το άσθμα. Ο ασθενής κυριολεκτικά “πνιγόταν” στην προοπτική ότι θα δει και θα “επικοινωνήσει” με την (ουσιαστικά πρώην) φίλη του.

Οι ιταλοί γιατροί αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο περιστατικό μπορεί να φανεί χρήσιμο στους γιατρούς που συναντούν μυστηριώδεις περιπτώσεις αναπνευστικών δυσκολιών κυρίως σε νέους, για τους οποίους η κοινωνική δικτύωση έχει γίνει κανόνας ζωής, αντικαθιστώντας τις δια ζώσης κοινωνικές σχέσεις.

“Το Facebook και τα κοινωνικά δίκτυα γενικότερα μπορεί να αποτελούν μια νέα πηγή ψυχολογικού στρες, αντιπροσωπεύοντας ένα παράγοντα που πυροδοτεί την επιδείνωση της κατάστασης καταθλιπτικών ασθματικών ατόμων”, σύμφωνα με την μελέτη. 

Ημέρα της Μητέρας

Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας

Μέρα εορτασμού της μητρότητας και ευχαριστιών προς τη μητέρα, με αρχαιοελληνική προέλευση. Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα Άννα Μαρία Ριβς Τζάρβις ήταν εκείνη που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή όλων των μητέρων.
Οι αγώνες της ευοδώθηκαν στις 9 Μάιου του 1914, όταν ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/22#ixzz1ujWESYnD

Οι εργαζόμενες μητέρες είναι πιο ευτυχισμένες

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι εργαζόμενες μητέρες έχουν καλύτερη υγεία και λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης από τις μητέρες που δεν εργάζονται. Οι ερευνητές της μελέτης διαπιστώνουν επίσης ότι οι μητέρες με ωράριο μερικής απασχόλησης μπορούν να ισορροπήσουν την εργασία με την ανατροφή των παιδιών τους καλύτερα από εκείνες που εργάζονται σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα στοιχεία που συλλέχθηκαν σε περισσότερες από 1.300 μητέρες στις ΗΠΑ, οι οποίες υποβλήθηκαν σε συνέντευξη αμέσως μετά από τη γέννηση του παιδιού τους και περαιτέρω παρατήρησης κατά τη διάρκεια περισσότερο από 10 έτη. Μητέρες που εργάστηκαν είτε με πλήρες ωράριο είτε με μειωμένο ωράριο παρουσίασαν  καλύτερη γενική υγεία και λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης, από τις μητέρες που έμειναν στα σπίτια τους σύμφωνα με τους ερευνητές στο πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Γκρίνσμπορο.

Επίσης, οι μητέρες με ωράριο μερικής απασχόλησης εργασίες ασχολήθηκαν με τα μαθήματα των παιδιών τους όσο και οι μητέρες που δεν εργάζονταν, σε αντίθεση με τις μητέρες πλήρους απασχόλησης. Οι συντάκτες της  μελέτης σημείωσαν ότι οι μητέρες μερικής απασχόλησης  εμφανίστηκαν πιο ευαίσθητες με τα παιδιά τους, και τους παρείχαν περισσότερες ευκαιρίες εκμάθησης σε σχέση με τις μητέρες που δεν εργάζονται ή που εργάζονται με ωράριο πλήρους απασχόλησης. Οι ερευνητές επισήμαναν ότι οι  εργοδότες προσλαμβάνουν συχνά μητέρες με ωράριο μερικής απασχόλησης εργαζομένους επειδή  ουσιαστικά, δεν λαμβάνουν τα ίδια «προνόμια» , όπως ασφάλεια υγείας, εκπαίδευση και ευκαιρίες ιεραρχικής εξέλιξης.«Δεδομένου ότι η μερικής απασχόλησης εργασία φαίνεται να συμβάλλει στη δύναμη και την ευημερία των οικογενειών, θα ήταν ευεργετικό στους εργοδότες εάν παρέχουν τουλάχιστον αναλογικά, στους μερικής απασχόλησης υπαλλήλους ευκαιρίες σταδιοδρομίας μέσω της κατάρτισης», επισημαίνει ένας από τους ερευνητές της μελέτης.

Τσακωθείτε! Κάνει καλό…

Πιο… ήρεμους και χαρούμενους μας κάνουν οι καβγάδες, υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές και μας παροτρύνουν να μην «καταπίνουμε» ό,τι μας ενοχλεί αλλά να ξεσπάμε πού και πού!

Σας πείραξε ο/η σύντροφός σας, ένας φίλος, ένας συνάδελφος ή το αφεντικό; Ξεχάστε το «δώσε τόπο στην οργή», συμβουλεύουν οι επιστήμονες από το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που κατέληξαν στο ότι οι καβγάδες επηρεάζουν τις αυξομειώσεις της στρεσογόνου ορμόνης ονόματι   κορτιζόλης.

Στην έρευνα πήραν μέρος 1.842 άνθρωποι, από 33 έως 84 ετών. Οι επιστήμονες τους ζήτησαν να καταγράψουν επί 8 ημέρες αν και πόσους καβγάδες είχαν. Ταυτόχρονα, λάμβαναν από τον καθένα δείγματα σάλιου.

Όπως προέκυψε, το 62% απέφυγε κάποια στιγμή να τσακωθεί, ενώ το 41% ήταν πιο… «τσαμπουκαλεμένο» και όρθωνε ανάστημα.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν πως όσοι τσακώνονταν με τον οποιοδήποτε και, εν τέλει, έλυναν τις διαφορές τους ήταν πιο ήρεμοι, ενώ όσοι «κατάπιναν» αυτά που τους ενοχλούσαν παρουσίασαν μη φυσιολογικές αυξομειώσεις της κορτιζόλης.

Φυσιολογικά, η κορτιζόλη είναι στα ανώτερα επίπεδά της κάθε πρωί την ώρα που ξυπνάμε και, σταδιακά, εντός της ημέρας μειώνεται.

Όσοι δεν τσακώνονταν είχαν την κορτιζόλη τους στα ύψη, νιώθοντας άγχος ή ακόμα και ναυτία! 

Το παιχνίδι έξω από το σπίτι “αντίδοτο” στη μυωπία

Η μυωπία έχει κληρονομική βάση, ωστόσο έχει επίσης συσχετισθεί με διάφορους παράγοντες, όπως το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας αλλά και επί πόση ώρα εστιάζει το μάτι σε παρακείμενα αντικείμενα (όπως λ.χ. συμβαίνει κατά το διάβασμα). Με άλλα λόγια όσο πιο κοντά κοιτάζει το  μάτι τόσο χειρότερα. Φαίνεται μάλιστα ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν στα χωριά έχουν λιγότερη μυωπία διότι τα μάτια τους βλέπουν σε πιο μακρινές αποστάσεις. Ίσως οι υπαίθριες δραστηριότητες ωφελούν την όραση επειδή χαλαρώνουν τα μάτια, τους επιτρέπουν να μην εστιάζονται σε ένα σημείο αλλά να βλέπουν μακριά και τα εκθέτουν στα μήκη κύματος του ηλιακού φωτός που τα ωφελούν.

Επανεξετάζοντας οκτώ προγενέστερες μελέτες, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα παιδιά με μυωπία περνούν κατά μέσον όρο 3,7 ώρες λιγότερες την εβδομάδα σε υπαίθριους χώρους σε σύγκριση με τα παιδιά που έχουν φυσιολογική όραση ή υπερμετρωπία. Και κάνοντας τους υπολογισμούς τους έγραψαν ότι για κάθε μία ώρα την εβδομάδα που περνούν τα παιδιά παίζοντας έξω από το σπίτι τους, ελαττώνει τις πιθανότητές τους νααναπτύξουν μυωπία κατά 2%. Ως φαίνεται, όμως, η επαρκής παραμονή σε υπαίθριους χώρους μπορεί να διαφυλάξει την όραση – με την προστατευτική δράση να είναι ανεξάρτητη από το πόσο πολύ διαβάζουν τα παιδιά ή παίζουν με τους υπολογιστές τους, αλλά και με το πόσο δραστήρια είναι.

Υπολογίζεται πως στην Ευρώπη πάσχουν από μυωπία 100 εκατομμύρια άνθρωποι (το 25% των ενηλίκων), ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός του εκτιμάται πως υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια. Η συχνότητά της είναι πιο αυξημένη στους νέους, με το 30% των ατόμων ηλικίας 15-20 ετών να πάσχουν από αυτήν. Πάντως, σε πολλές περιοχές της ανατολικής Ασίας τα ποσοστά της μυωπίας είναι πολύ υψηλότερα, φθάνοντας έως το 80% του πληθυσμού!

Μυωπία και ήλιος

Οι οκτώ μελέτες είχαν συμπεριλάβει 10.400 εθελοντές. Όπως είπαν οι δρες Τζάστιν Σέργουϊν και Άντονι Καβάγια στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας, η προστατευτική δράση των υπαίθριων δραστηριοτήτων θα μπορούσε να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, ένας εκ των οποίων είναι η αυξημένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία (UV) του ηλίου.

Η μυωπία δημιουργείται όταν το μάτι έχει μεγαλύτερο μήκος από το φυσιολογικό. Μερικές έρευνες στο εργαστήριο έχουν δείξει πως το μήκος του ματιού ρυθμίζεται από χημικές ουσίες, οι οποίες επηρεάζονται από την UV. Συνεπώς, η έλλειψη ήλιου θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για την μυωπία, τόνισαν.

Ο καθηγητής Πωλ Φόστερ που επέβλεψε τη νέα ανάλυση, πρόσθεσε: «Δεν ξέρουμε στ’ αλήθεια τι προκαλεί την μυωπία, αλλά ξέρουμε πως οι μύωπες τείνουν να διαβάζουν πολύ και να επιτυγχάνουν υψηλότερες ακαδημαϊκές επιδόσεις απ’ ό,τι οι μη μύωπες. Γι’ αυτό και εικάζουμε πως η μυωπία σχετίζεται με το διάβασμα.